Niewinne ofiary niemieckiego totalitaryzmu

12 stycznia 1940 r. niemieccy żołnierze rozstrzelali 440 pacjentów chełmskiego szpitala psychiatrycznego. Bezwzględny mord był elementem akcji T-4, realizowanej w III Rzeszy oraz na terenach okupowanych, której celem była eliminacja osób cierpiących na przewlekłe choroby psychiczne czy posiadających wrodzone zaburzenia rozwojowe.

W 81 rocznicę tych tragicznych wydarzeń hołd ofiarom niemieckiej zbrodni w imieniu samorządu złożył wiceprezydent Miasta Chełm Janusz Cieszyński.

12 stycznia 1940 r. ponad dwudziestu esesmanów otoczyło budynki Wojewódzkiego Komunalnego Szpitala Psychiatrycznego w Chełmie. Personelowi szpitala nakazano opuścić placówkę, zostawiając jedynie grupę około 10 pielęgniarzy, którzy mieli wyprowadzać chorych na dziedziniec. Masakra rozpoczęła się od budynku męskiego i trwała kilka godzin. Niemcy rozstrzeliwali pacjentów przed drzwiami budynków. Ci, którzy próbowali się opierać, byli wyciągani siłą lub rozstrzeliwani w środku i wyrzucani przez okna. Rannych dobijano na placu przed szpitalem. Z masakry uratowało się zaledwie kilka osób.

Zamordowano wówczas około 300 mężczyzn, 124 kobiety i 17 dzieci. Niemcy dokładnie zacierali ślady, paląc dokumentację szpitala. Udało się zidentyfikować tylko 39 ofiar, wśród nich dwóch lekko niepełnosprawnych księży. Reszta pozostaje wciąż bezimienna, pochowana w zbiorowej mogile.

Trzy tygodnie później w budynkach ulokowano koszary SS i gestapo, a w 1941 roku szpital wojskowy. Oprawcy nigdy nie zostali pociągnięci do odpowiedzialności.